Ho Chi Minh City (Saigon)

Toen we China uitgingen wisten we dat Vietnam luider, chaotischer en vooral meer van alles was. En dat klopt. Waar we van China hadden verwacht dat het wat ontwikkelder was en we verbaasd waren over de rommel en afval ontdekte we dat het nog gekker kan. Kabels voor elektra hangen boven je hoofd op de stoep en soms hangen kabels los met de metalen puntjes op ooghoogte, of er stroom op staat weten we niet dus we vermijden ze maar. Afvalbakken zijn er amper, mensen gooien alles op straat en overal gebeurd wat.

Mocht je nu denken dat we denken holy shit waarom zijn we hier?...dat is niet het geval. We vinden Ho Chi Minh geen mooie stad maar het is wel ontzettend leuk en interssant om er te zijn. Er gebeurd zo ontzettend veel doordat het sociale leven van mensen op straat is, nog meer dan in China. Mensen zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam hoewel Google translate ons niet altijd kan helpen omdat er veel mensen niet kunnen lezen. Met handen en voeten en behulp van andere locals komen we er wel altijd uit.

We hebben veel markten en plekken bezocht waar locals komen. Zo zijn we in de Chinese wijk naar een kruidenmarkt geweest waar je kruiden als medicatie kan kopen, nog de traditionele manier. Ook hebben we op een andere lokale markt een kilo cashew noten gescoord. Jelle zei het goed toen hij zei de smaak van het eten in Vietnam is verfijnder. In China komt veel met behoorlijk wat sambal en hier lijken ze meer kruiden te combineren en dat zorgt voor super lekker eten. Vooral de verse loempia’s vinden we lekker ennn de Banh Mi is echt top. Dit is de ultieme combinatie van de Franse en Vietnamese keuken. Het is een hard wit broodje met beleg, soja saus, andere saus en rauwkost. Wij zijn tot op heden steeds voor het gebakken eitje gegaan maar de traditionele keuze is varkensvlees met nog meer varkensvlees. 

De Franse invloeden zie je ook nog in de gebouwen hoewel je door de drukte en de chaos soms de mooie gebouwen niet ziet. Daarnaast zijn er soms nieuwe voorkanten tegen gezet en dan komt er nog een mooi Frans koloniaal balkon tevoorschijn wat eigenlijk zonde is dat de rest bedekt wordt. Ook zijn er veel lege plekken tussen gebouwen die al lange tijd leeg staan. Of dit allemaal nog komt van de lange oorlog die hier heeft geheerst weten we niet. We zijn wel in het paleis en het oorlogsmuseum geweest. Met name dat laatste was erg indrukwekkend en schokkend. Door middel van foto’s en persoonlijke verhalen wordt een beeld geschetst over de tijd van de Franse bezetting met de martel technieken die zij hanteerden. In deze tijd zijn veel mensen vermoord of blijvend invalide geraakt.

Later kwam de ‘hulp’ van de Amerikanen die hier in Vietnam uitgebreid de meest verschrikkelijke vormen van oorlogsvoering en wapens hebben uitgeprobeerd. Nog altijd zijn de chemicaliën niet uit de grond wat nog altijd leidt tot baby’s met aangeboren afwijkingen. Er wordt wel gewerkt aan het reinigen van de grond maar dit proces duurt veel te lang. Daarnaast liggen er nog veel bommen en ander gevaarlijk materiaal. In sommige gebieden mogen wij als toerist ook niet alleen op pad omdat alleen lokale gidsen de veilige paden kennen door de jungle. 

We zijn erg benieuwd naar dit nieuwe land maar tot nu toe zijn we weer happy met onze keuze en gaan we de komende dagen aan de kust doorbrengen. We hebben zelfs iets geboekt met een zwembad ;).