Hoi An en omgeving op de motor

Naar Mui Ne was het tijd om naar Hoi An te gaan. We vertrokken rond 13:00 met de bus vanaf ons hotel en kwamen rond 18:30 aan in Nha Trang. Dit is een enorm toeristische kustplaats. Omdat we geen kaartjes hadden werden we als een soort doorgeef pakketjes behandeld. De afstandsbussen en bedrijven vormen hier ook een pakketdienst dus naast ons gingen er ook stapels dozen mee de bus in en zelfs een scooter. Om 21:00 ging onze bus pas naar Hoi An en dus zijn we lekker wezen eten.

Deze laatste bus was wat chaotisch want we wisten onze zitplaatsen niet alleen dat er 1 boven en 1 beneden zat. Uiteindelijk zaten we beide boven. Het interieur van deze bus was ook wat ouder en de lucht was er wat minder. Wel was het lekker rustig en rond 7:00 waren we in Hoi An. De bus stopte weer vlakbij ons hotel dus daar konden we lopend heen. We konden gelukkig vroeg inchecken en meteen aanschuiven voor een uitgebreid ontbijt buffet.

Hoi An is echt een super mooi stadje met name savonds als alle lampionnen aan staan. Het is er enorm gezellig en veel te zien. De tweede dag zijn we op de scooter naar Bana Hills gegaan. Dit is een bergtop waar de langste kabelbaan uit een kabel staat en bovenop de berg woonden vroeger de Fransen omdat het daar en stuk koeler was. Bovenop staat dus nog een oud Frans dorp wat tegenwoordig een entertainment dorp is geworden. Ook staat op deze bergtop de brug die door handen wordt ondersteund. 

De derde dag hebben we ons weer gewaagd in het verkeer op een scooter en zijn we naar de tempel ruïnes van My Son geweest, naar een pottenbakkersdorp en een kokosnootdorp waar we in een typische basket boot een rondvaart hebben gedaan door het waterkokosnoten veld.

Scooters in Vietnam zijn standaard, je ziet ze overal. Mensen vervoeren er werkelijk alles op. Maar nog steeds zijn we verbaasd als:

-Een moeder een kind van 3 achterop vervoerd zonder zitje terwijl ze haar benen los laat hangen naast de scooter en op het plankje voor haar een klein krukje staat met daarop een kind van 1-2 jaar....

- glazen platen in de breedte worden vervoerd van zo’n 2 meter.

- aanhangers...die eigenlijk zijn bedoelt om mee te lopen maar tussen de twee stokken wordt met tape een balkje vast gemaakt. Dit balkje legt men dan op het zadel en gaat er op zitten waardoor de aanhanger mee beweegt als je rijdt. Op deze manier worden zelfs koeien vervoerd.

Met 3 of meer is normaal, geen licht wisselt en bij elk kruispunt (of degene wel of niet voorrang heeft) is het toetoet met als reden: ik kom er aan dus let op. Wij hebben dus ook flink wat afgetoeterd. Overigens zijn wij niet zo behendig met de scooter dus Jelle reed en ik zat achterop en we hebben de volgende zaken maar overgelaten aan de lokale bevolking:

-stug doorrijden tegen het verkeer in

-Met 1 hand gas geven en sturen en de ander bellen of zelfs appen

- meubels en andere grote artikelen vervoeren, inclusief kippen in kooien.

Een ander kijkje in de cultuur is wellicht wel de toeristen scams want als je niet oplet wordt je de hele dag door bedonderd waar je bij staat. Alles wat je koopt is over te onderhandelen zelfs als er een prijs bij staat. Dit vinden wij soms nog wel eens lastig waardoor we vermoedelijk hier en daar meer betalen dan een andere toerist wellicht. Zolang we voor ons gevoel een redelijke prijs hebben, is het voor ons overigens goed. Dan geldt er overigens alsnog de toeristen prijs en de local prijs omdat de Vietnamezen elkaar minder laten betalen. 

Toen we de eerste keer gingen tanken moesten we ineens 100.000 dong (=3,90 euro) betalen, een gek bedrag en we dachten ergens klopt er iets niet. De dag erna extra opletten en wat doen ze nou: 

- ze zetten voor toeristen de meter niet op 0 zodat je dus meer betaald of

- een collega drukt op een knopje en dan verspringt het ineens naar 100.000

Dit keer hadden we gezien dat de teller na tanken stond op 73.000 en dus hebben we 73.000 betaald. Een andere bekende truck van straat verkopers is zeggen dat iets 15.000 (0.60 euro)is en als je dan besteld hebt dat het dan ineens 50.000 (1,95 euro) is. Door het belabberde accent lijkt dit veel op elkaar dus hier zijn we vaak wel scherp op.

In de bus had stellig vasthouden wat de prijs was (stond op deur van de bus en website) geen effect en moesten we i.p.v. 2x 18.000 ineens 20.000 betalen. Overigens moesten we dit ook voor onze tassen betalen( officieel gratis) en dat hebben we dan uiteindelijk niet hoeven doen. De locals worden hier ook gewoon gescamd want een ritje in de stad is 6.000 en die moesten allemaal steeds 10.000 aftikken.

Dit is wel wat vermoeiend soms, of in elk geval irritant. Vietnam is overigens echt prachtig en de mensen zijn overwegend echt vriendelijk en behulpzaam.