Milford Sound

Toen we begin februari van de Banks Track kwamen, ontvingen we het nieuws dat Fiordland te maken had gehad met extreem noodweer. Toen we enkele weken later in Wanaka de foto’s zagen van kalme beekjes die woeste rivieren werden in korte tijd en de schade die deze storm had veroorzaakt...begrepen we des te beter waarom onze wandeling van enkele weken later niet door kon gaan. De Milford Track was voor Jelle en mij wel een van de dingen waar we enorm naar uitkeken voor onze reis, en we besloten dan doen we die wandeling en Fiordland wel over een paar jaar. Door Covid is ons reisschema behoorlijk overhoop gehaald en hebben we ineens tijd gekregen om nog meer te ontdekken in Nieuw-Zeeland. Vanuit Te Anua vertrokken we naar Milford Sound, langs de route zaten nog vele stops. We begonnen met een wandeling bij Mistletoe Lake en keken natuurlijk even bij Te Anua downs. Vanuit hier vertrekt de boot naar het startpunt van de track. Op dit moment is de track nog steeds deels gesloten door de beschadigingen van het noodweer maar vanwege de winter is de route die je wel kan lopen echt wat te uitdagend voor ons...of wellicht is inmiddels de track ook al wel dicht vanwege de winter. We bezochten ook de Mirror Lake waar je echt een spiegeleffect hebt. We stopten ook nog in een valley en besloten op de laatste DOC camping de nacht door te brengen. Voor het zover was, hebben we eerst daar nog wel een mooi wandelingetje gedaan langs Lake Gunn en een riviertje. De volgende dag reden we in het donker naar Milford Sound. Vanaf Lake Gunn zagen we steeds vaker landslides en stukken weg die helemaal waren weggeslagen. De weg is nu weer opgeruimd maar delen zijn nog wel eenbaans omdat de andere rijbaan er niet meer is. Voor we bij Milford kwamen moesten we eerst nog een tunnel door en een afdaling doen. Eenmaal bij Milford Sound parkeerden we onze camper en liepen we naar de boot. Vandaag gaan we het water op om het fjord goed te bekijken. Wist je dat de naam eigenlijk verkeerd is? Een sound is ontstaan door een rivier en een fjord door een gletsjer. De stijle wanden waren indrukwekkend om te zien en hier kon je duidelijk zien dat er met regelmaat een boom avalanche had plaatsgevonden. Op deze harde rotsen groeit niets makkelijk, door een mos kunnen bomen ook groeien op deze stijle wanden. De laag mos kan wel 2 meter worden! De bomen vlechten alleen ook in elkaars wortelen voor extra stevigheid maar als 1 boom valt dan gaan er vaak meerderen. In de Sound zijn ook veel mooie en bijzondere watervallen, Jelle heeft een douche gehad onder een van deze gletsjer watervallen dus die was daarna goed wakker ;). Na de boottocht hebben we in de omgeving nog wat gewandeld en zijn we naar de tunnel gereden. Hier kwamen we in de 'file' want door werkzaamheden was de weg afgesloten. We stonden in een rijtje opgesteld en de lokale bedreigde vogel genaamd Kea dacht waar mensen zijn...is eten en dus hebben we enkele van deze vogels mogen bewonderen...en niet gevoerd. Het zonnetje scheen heerlijk en dus was het geen straf om in het zonnetje te wachten tot we verder konden. Door de vertraging was er niet voldoende tijd om echt nog een wandeling te doen en dus liepen we alleen Gertrude valley in, hier mag je de berg niet meer op vanwege de winter maar de vallei is ook echt bijzonder en alles was bevroren. Heel gaaf! De volgende ochtend gingen we op pad naar Lake Marian maar we kwamen niet verder dan de waterval want ook hier heeft het noodweer van februari het pad weggevaagd. De waterval was mooi en daarna zijn we naar Te Anau gereden om nog wat dingen te bekijken. Morgen op naar weer een nieuw avontuur!