De terug reis

Het is dag 406 en na zoveel dagen weg, is het tijd geworden om huiswaarts te keren. We pakten onze spullen in en wat we niet meer nodig hadden legden we in de free stuff doos op de camping. Dit is een soort van magisch portaal want altijd als je er iets legt is dit binnen enkele minuten verdwenen ;). Overigens hebben wij ook met regelmaat spullen uit dit soort boxen gehaald ;). Ideaal! En voor ons nu ideaal omdat we zo makkelijk van de dingen afkomen die handig waren maar die we niet meer nodig hebben. We reden met ingepakte spullen naar New Lynn want we moesten eerst bij de arts onze negatieve covid test certificaat ophalen want anders mochten we niet mee met Emirates. Dit ging allemaal soepel en het inleveren van de camper ging eigenlijk net zo makkelijk. Met camper en al werden we naar het vliegveld gereden en daar waren we zo’n 3 uur van te voren en op dat moment stond er al een mega rij en was de check in al druk bezig. Wij checkten nog een laatste keer of de bagage klaar was om af te geven en sloten....niet...aan in de rij. Waarom niet?

Jelle en ik hadden onszelf een cadeautje gegeven de avond voor vertrek. We belden met Emirates en vroegen wat een upgrade naar business zou kosten, en besloten dat gewoon te doen! Bij Business class was geen rij en we werden hartelijk ontvangen en begeleid bij het invullen van een COVID verklaring voor Dubai en toen het inchecken wat echt heel lang duurden. Dat kwam doordat we een tussenlanding in Australië doen en hoewel we niet het vliegtuig uitgaan, moet iemand in Australië per passagier op een toestemming knopje drukken en dat duurde even. Eenmaal ingecheckt naar de gate dachten we...maar alles was nog dicht. Er gaan hier zo weinig vliegtuigen dat de security pas 2 uur voor vertrek open gaat en voor en achter de douane is amper iets open. Winkels en cafés zijn bijna allemaal dicht vanwege Covid en dus namen we plaats op een bankje. Tijd voor lunch dachten we en dus pakte ik een ziplock zakje uit de tas met pannenkoeken. Lekker! Alles moest op dus ook ons bloem en soja melk en dus hadden we pannenkoeken met appel gebakken :). 

Toen de security eenmaal open ging waren we daar zo doorheen en mochten we als eerste boarden omdat we business vlogen.

Business is wel wat anders! Er hangenen verse rozen in de cabine en ook op de wc! Je hebt een beetje je eigen zitje met een mega tv, een tablet en nog een handheld ding om alles mee te bedienen. We kregen sokken en een oogmasker, een menu kaart en we hadden een mini bar, comfy kussen en dekens en goede koptelefoons. Overigens komen ze bij elke maaltijd met een selectie wijnen ook langs, een zwaar leven. Maar het beste: onze stoel kon in allerlei comfortabele standen inclusief recht zoals een bed! We kregen een enorme hoeveelheid eten en drankjes en als we meer wilden dan konden we nog meer bestellen. Het was een ultieme luxe ervaring! Al het eten en drinken zorgden er voor dat we niet de hele tijd met ons mondkapje op hoefden te zitten want die moest vanaf het boarden op. En we hebben goed geslapen, die eerste vlucht naar Dubai duurde 17 uur maar vloog voorbij. In Dubai hadden we een kleine 4 uur en dus gingen we naar de Business Lounge, normaal staan hier buffetten met eten maar vanwege Covid is dat allemaal dicht. Nu hadden we een medewerker die elke 10 minuten vroeg of we nog wat wilden drinken en we konden twee ontbijt box opties bestellen. We bestelden beide en verdeelde alles onderling. In Dubai moesten we trouwens vanaf het vliegtuig voor het eerst 2 meter afstand bewaren en handschoentjes aan, voor ons iets nieuws! In Dubai was er voor ons natuurlijk voor het eerst ook wat meer risico want Nieuw-Zeeland is een soort van Covid vrij dus even wennen. Ik zeg een soort van covid vrij want tijdens de vlucht hoorden we dat in auckland nieuwe besmettingen zijn vast gesteld. Auckland zit nu weer in lockdown en alles wat wij gedaan hebben, hadden we dus niet kunnen doen! 

Voor de tweede vlucht mochten we als laatste boarden en hadden we ook weer een comfortabel zitje in een dubbeldekker vliegtuig en dit keer hadden we echt een zitje met z’n tweeen. Overigens weer de tv, de tablet, de handheld, de comfy stoel en alle andere dingen. We genoten volop en dit keer een Nederlandse stewardess die zich wat extra ontfermden over ons. De bar in het vliegtuig was dicht vanwege covid, maar we werden weer op onze wenken bediend. Dit keer zaten Jelle en ik alleen in dit deel van de business class. Toch een gek idee om zo’n a380 te laten vliegen met maar een derde passagiers! Eenmaal geland moesten we op anderhalve meter afstand door een check heen en toen de reguliere paspoort controle...we zijn er weer.

De laatste terugreis was met de NS en zoals gebruikelijk zorgde deze voor de bekende hobbels. Kapotte bovenleidingen en treinen, we hebben geen internet op onze telefoons en dus moesten we wat creatief zijn maaar we zijn bijna thuis!