Same same but different

Inmiddels zijn we ruim 4 maanden onderweg waarvan we al een groot deel in zuidoost Azië hebben doorgebracht. In veel opzichten lijken deze landen op elkaar, maar als je goed kijkt zijn ze erg anders. Overal is streetfood, overal de mini plastic stoeltjes om op te zitten, schoenen uit, lekker fruit, chaotische weg situaties en markten, en de hygiëne laat overal eigenlijk wel wat te wensen over ;). Maar de diepgewortelde cultuur is altijd anders, hoewel de openheid en vriendelijkheid altijd wel overheerst.

Zaterdag zijn we aangekomen in Myanmar en veel dingen zijn weer herkenbaar. Maar hier zijn dingen ook echt anders. De standaard outfit hier zijn overhemden / blouses met een longy. Dit is een soort van rok en op het patroon en de wijze van knopen na is deze hetzelfde voor mannen en vrouwen. Bij de jongere generatie zie je wel wat broeken maar de meerderheid draagt deze outfit nog altijd. De mannen kauwen non-stop op een goedje wat ze uitspugen om de zoveeltijd. Dit goedje laat rode vlekken achter op de straat en minder fraaie tanden in de mond.

Vanaf het vliegveld pakte we een shared taxi, dit werkte echt prima. Het is goedkoop maar duurt alleen wat langer. Het werkt als een soort van bus alleen dropt deze je op ieders eindbestemming. Onderweg zagen we bussen en tuktuks die volgeladen waren van binnen en op het dak. Het is hier heel normaal om op het dak van een bus vervoerd te worden, maar ik denk dat wij deze culturele ervaring maar aan de locals over laten.

Eenmaal in ons hotel aangekomen, hadden we een mini kamer met uitzicht op een muur. Niet wat we geboekt hadden, toen kregen we een kleine kamer met een raam. Ook niet wat geboekt was, maar prima we hadden geen zin in en discussie. We zijn daarna met een grab Tuktuk de stad in gegaan voor buskaartjes en slaagde alleen voor 1 busroute. Daarna zijn we bij een super leuk vegetarisch restaurant gaan eten waarbij de klanten 100% buitenlanders zijn. Alle westerlingen in Mandalay hadden zich hier verzameld leek het haha! 

De eerste hele dag wilde we eigenlijk een fiets tocht doen, maar de fietsen waren allemaal al weg. Dus met Tuktuk naar het station voor een treinkaartje naar Hsipaw, deze bleken alleen een dag van te voren verkocht te worden, dus dit moesten we maar een andere keer fixen. Op straat hielden we een Tuktuk aan omdat Grab alleen met internet werkt. Na wat onderhandelen over de prijs werden we afgezet bij de poort van de citadel. Na registratie mochten we de citadel in, maar afwijken van de hoofdweg mag als toerist echt niet! Na een kleine kilometer arriveerde we bij het paleis. Dit is geen paleis als de verboden stad, sterker nog het is een replica maar alsnog bijzonder om te bekijken. Daarna zijn we gaan lunchen bij een ander vegetarisch tentje en hebben we de Tuktuk terug naar het hotel gepakt. We waren beide wat moe dus dachten we laten we even wat rust pakken. Overigens hadden we inmiddels een andere kamer gekregen want na beter bekijken was de kamer die we hadden gehad echt niet zo schoon, de douche deed het niet en het was het gewoon allemaal niet. De net nieuwe manager van het hotel besloot dit te fixen door ons een andere, grotere en schonere kamer aan te bieden. 

De dag erna werden we om 9 uur opgehaald door Lin om naar de vier steden buiten Mandalay te gaan. De hoofdstad is hier meerdere keren verplaatst dus er zijn vele plekken met een historie. Wij kozen nou wel net de dag wat een mega groot boedistische feestdag was. Dit betekende een enorme drukte op de weg, overal muziek en mensen die vroegen om donaties. We startte onze dag in de emerald city waar om 10:30 de monniken door de straat lopen om hun eten voor die dag te verzamelen. Daarna gingen we bij een weefworkshop kijken. Hier werken een tweetal dames aan zijden rokken, en het maken van 1 zo’n stuk stof duurt ongeveer een maand. Bizar! Daarna de auto in naar Mingun voor de grote bel, kubus tempel,

Leeuwen tempel en een schitterende witte tempel. In Saigang bezochten we nog een aantal prachtige tempels voor we naar de oude stad Inwa gingen. Om hier te komen pak je een boot en in de stad zelf wordt je vervoerd met paard en wagen waar je nog een aantal oude gebouwen bezoekt waaronder een tempel helemaal van hout. Als afsluiter hebben we de zonsondergang bekeken met vele andere toeristen op een teakhouten brug. Hoewel Lin eigenlijk alleen chauffeur was, fungeerde hij ook als gids dus we hadden een top dag! 

Op onze laatste dag gingen we dan eindelijk de fietstocht doen. Eerst kochten we een hand geschreven treinkaartje en een pot pindakaas. Daarna bezochten we kerken, kwamen we langs een YMCA school en zagen we heel veel oude gebouwtjes. Toen we ergens de route aan het bekijken waren, werden we een oud theehuis ingevraagd. Jelle kreeg traditionele thee (met melk) en ik chinese thee en we kregen cake en gebakken bananen. Dit alles was in een 70 jaar oud bamboehuis dat wat scheef stond inmiddels. Zittend op de plastic stoeltjes spraken we met de mannen. Mij werd de taal geleerd en we praatte heel wat af. Uiteindelijk mochten we niet eens betalen want hebben we alles cadeau gehad van een van de mannen in het café. Op aanraden van de mannen gingen we naar hun tempel om de hoek en die was inderdaad echt prachtig. Toen met een andere teakbrug het meer over en onze fietstocht afgemaakt. Na de lunch ben ik het even rustig aan gaan doen vanwege de knie en is Jelle naar Mandalay Hill gegaan voor de zonsondergang. Een behoorlijke klim op blote voeten maar zeker de moeite waard! Na een douche de tassen ingepakt want om 4:00 gaat onze trein.